مهندسی ارزش

برای مهندسی ارزش تعریف های مختلفی ارائه شده است که مفهوم کلی آنها یکسان است .از جمله تعریف آقای مایلز مبتکر و بنیانگذار مهندسی ارزش:
 مهندسی ارزش دیدگا هی خلاق و سازمان یافته با هدف شناسائی کار آمد هزینه غیر ضروری است.یعنی هزینه ها یی که :نه به کیفیت,نه به بهره برداری,نه به عمر مفید,ه به زیبایی ظاهری ونه به مشخصات در خواستی کارفرما مربوط می شود. البته میتوان مهندسی ارزش را روشی برای تعیین الویت ها و هزینه کردن پول ومنابع برای کار های دارای ارزش بیشتر وهزینه کمتر و تخصیص بهینه منابع دانست. مهندسی ارزش را نباید با تحلیل های متعارف مربوط به کاهش هزینه اشتباه کرد.زیرا روشی کارکرد گرا,خلاق,جامع و پویا است و بر اساس تحلیل کارکرد ها به بررسی جز به جز و خلاقانه در مقاطع مختلف زمان,در طول عمر میپردازد. مهندسی ارزش به صورت یک روش فنی ویژه,در سا لهای پس از جنگ دوم,در اواخر دهه 1940 شکل گرفت.
آقای مایلز (lawrence miless)مهندسی ارشد شرکت جنرال الکتریک که ماموریت یافته بود راه حلی برای جایگزینی مواد و قطعاتی که سبب کمبود,تولید را دچار مشکل می کرد پیدا کند,در یافت که در مواردی  با تغییر مواد و قطعات بدون کاهش کیفیت و حتی با بهبود کیفیت,هزینه تولید کاهش میابد.با این تجربه ,شرکت جنرال الکتریک به وسیله آقای مایلز روش تحلیل ارزش را به عنوان یک استاندارد در شرکت خود برقرار نمود.

مهندسی ارزش (به انگلیسی: Value Engineering)، تلاشی است سازمان یافته که با هدف بررسی و تحلیل تمام فعالیت‌های یک طرح، (از زمان شکل‌گیری تفکر اولیه تا مرحله طراحی و اجرا و سپس راه اندازی و بهره برداری)انجام می‌شود و به عنوان یکی از کارآمدترین و مهم‌ترین روش‌های اقتصادی در عرصه فعالیت‌های مهندسی، شناخته شده‌است.

مهندسی ارزش در چهارچوب مدیریت پروژه، ضمن اینکه به تمام اجزای طرح توجه می‌کند، هیچ بخشی از کار را قطعی و مسلم نمی‌داند. هدف مهندسی ارزش، زمان کمتر برای رسیدن به مرحله بهره برداری بدون افزودن بر هزینه‌ها یا کاستن از کیفیت کار است.

برنامه کاری

برنامه کاری مهندسی ارزش ارایه‌ای از رویکردها وعملکرد لازم برای بدست آوردن جواب بهتر و موثرتر برای مساله می‌باشد. برنامه مهندسی ارزش شامل شش فاز می‌باشد. البته به دلیل اینکه اگر نتایج یک مطالعه مهندسی ارزش اجرا نگردد، عملاً هیچ فایده ای نداشته است، بعضی افراد فاز اجرا را نیز جزو فازهای برنامه کاری می دانند.

• ۱- فاز اطلاعات
• ۲- فاز تحلیل کارکرد
• ۳- فاز خلاقیت
• ۴- فاز ارزیابی
• ۵- فاز توسعه
• ۶- فاز ارائه
• ۷- فاز اجرا

در طول فاز عمومي ، روند را با سازمان دهي نيروي آار ، مشخصن نمودن تصميم گيرنده ، انتخاب محدوده آار ، تخصيص عملكرد به هر آدام از اجزا و جهت دهي مطالعات به آار گروهي سامان مي دهيم . آار مهندسي ارزش عبارت از حل مسايل براي تصميم گيرنده است .

در فاز اطلاعات مساله به اشكال خاص تجزيه مي شود . از آلي گويي پرهيز مي شود . تمامي اطلاعات مربوط ، به طور دقيق و معني دار جمع آوري مي شوند تا در تصميم گيري آمك نمايند . حقايق جمع آوري و هزينه ها تعيين مي شوند . بار مالي و يا پولي هر آدام از خصوصيات مشخص مي شود .کاملا طبيعي است آه در برخورد با موانع بايد آنها راشناسايي و از آنها عبور کرد .

فاز عملكرد مشتمل بر کليه تلاش هايي است که براي ارزش صورت مي گيرد . در اينجا عملكردهاي اصلي و فرعي تعريف مي شوند . سنگ بناي مهندسي ارزش اين است که عمل را در ترآيب دو آلمه فعل و اسم بيان آنيم. اولي بيانگر عملي است آه جز مورد نظر انجام مي دهد و اسم بيانگر شي مورد عمل و يا آن چيزي است آه عمل روي آن صورت مي گيرد .

در فاز خلاقيت ، روش هاي خلق ايده هاي جديد به آار گرفته مي شوند . اين روش براي خلق انبوهي از ايده ها در رابطه با محصولات ، فرآيندها ، روش ها و غيره براي رسيدن به عملكرد يا عملكردهاي تعريف شده به آار مي رود. اين روش شامل دو فرآيند ذهني است : خلق و قضاوت . با مهار کردن قوه قضاوت ، آرايه اي از ايده ها براي عملكردهاي تعريف شده ايجاد مي شوند . تصفيه ، ارزيابي و غيره در فاز بعدي صورت مي گيرد .

در فاز ارزيابي ، ذهن قضاوت گرا به فعاليت وادار مي شود . عقايد و ايده هايي که در فاز خلاقيت ايجاد گرديد حالا تصفيه ، اصلاح و ترآيب مي شوند تا پيشنهاد مورد نظر حاصل شود . گزينه هاي مربوط به عملكردها توسعه داده مي شوند ، اين گزينه ها براي تحليل هزينه ها مقايسه و تخمين زده مي شوند و بهترين ايده ها انتخاب مي شوند .

ايده هاي خلاقي آه در بالا تصفيه ، ارزيابي و مقايسه شد ، در فاز تحقيق و بررسي در معرض تجديد نظر قرار مي گيرند . مشاوره با فروشنده ، آمك گرفتن از مشاورين صنعتي ، استفاده از استانداردهاي شرآت و استانداردهاي ملي آه مورد استفاده قرار مي گيرد منجر به راه حل هاي منطقي ، عملي با هزينه پايين مي شود بدون آنكه مجبور شويم ، اعتبار ، آيفيت ، ايمني ، قابليت اطمينان و دوام را فدا آنيم . در اين فاز آزمايش هاي متنوع و متعددي به آار گرفته مي شود .

همچنين سوال اساسي ” آيا شما پول خود را به اين طريق خرج مي آنيد ؟ “ قبل از اينكه روي ارزش شايسته تصميم گيري شود ، جواب داده خواهد شد . ماداميكه آليه افراد به سوال فوق پاسخ مثبت ندهند نمي توان به درجه ارزش ايجاد شده اعتماد کرد .

تا اينجا گزينه تغيير ارزش آماده براي توصيه و تاييد و در نتيجه اجرا مي باشد . بعضي از متخصصين ارزش بر جنبه هاي توصيه اي تاآيد دارند . چگونه آن را تهيه کنيم که عملكردهاي مطلوب را تقويت کند و چگونه آن را ارايه دهيم  تصميم گيرنده آن را تاييد نمايد . بعضي ديگر از متخصصين  بيشتر تا کيد بر اجراي آن دارند . جنبه هايي از قبيل چه چيز احتياج دارد ؟ ( منابع ، Rudy Kemper  بودجه ، زمان ،افراد ، آمك و غيره ) . اين فاز را فاز اجرا مي گويند

خاستگاه اصلی مهندسی ارزش؛ ایجاد كنترل برای مجموع هزینه‌ها در طول عمر محصول (خدمات) است، بدون اینكه كیفیت فدا شود و یا قابلیت اطمینان خدمات كاهش یابد.در مهندسی ارزش فعالیت‌های زیر انجام می‌شود: افزایش توانمندی‌ کارکنان و مدیران به‌منظور شناخت زمینه‌های بهسازی و افزایش خلاقیت در انتخاب و اجرای طرح، افزایش قابلیت ارزیابی هزینه‌های فرصت و بیان کمی آنها،‌ ایجاد فرصتی برای بحث، نظرسنجی و ارزیابی سناریوهای مختلف و مستندسازی دلایل تصمیم‌گیری در انتخاب پروژه‌ها، افزایش ارزش کالاها، خدمات و سرمایه‌گذاری، کاهش هزینه‌ها تا سطح قابل‌قبول، کاهش ریسک، ارائه یک استراتژی مشخص برای موقعیت‌های پیچیده، ارتقاي دانش اعضاي تیم،‌ تعیین اصول کاهش هزینه‌های آتی پروژه،‌ پیشبرد کار تیمی،‌ امکان ایجاد نقطه‌نظرات مختلف و ایده‌های جدید در بررسی‌ها، دستیابی به توان رقابتی در بازارهای داخلی و بین‌المللی و‌ تامین نیازهای کمی‌وکیفی مشتریان با بهترین قیمت. مهندسی ارزش، به مجموعه تکنیک های نظام مند و کاربردی اطلاق می شود که برای تشخیص کارکرد یک محصول، خدمت و تولید با حداقل هزینه مورد استفاده قرار گیرند.  به عبارتی دیگر؛ «مهندسی ارزش، تلاشی است سازمان یافته که با هدف بررسی و تحلیل تمام فعالیت‌های یک طرح، (از زمان شکل‌گیری تفکر اولیه تا مرحله طراحی و اجرا و سپس راه اندازی و بهره برداری) انجام می‌شود و به عنوان یکی از کارآمدترین و مهم ترین روش‌های اقتصادی در عرصه فعالیت‌های مهندسی، شناخته شده‌است». متدولوژی ارزش، سازمان را قادر به رقابت موثر و كارا در بازار خواهد كرد زیرا با بكارگیری مهندسی ارزش سازمان می‌تواند به اهداف زیر دست یابد: كاهش هزینه، افزایش سود، بهبود كیفیت، افزایش سهم بازار، انجام كار در زمان كوتاهتر و استفاده كاراتر از منابع. موفقیت سریع تکنیهای مهندسی ارزش و فراگیری آن در آمریکا موجب شد تا در اواخر دهه شصت میلادی، انجمن مهندسی ارزش آمریكا (Societyof American Value    Engineering )  بنیان گزارده شود و متعاقب آن قوانین و مقرراتی در رابطه با الزام در اجرای مهندسی ارزش در آمریکا تصویب و به اجرا گذاشته شد. در حال حاضر، براساس قوانین مصوب در ایالات متحده، كلیه سازمانهای اجرایی وابسته به دولت ملزم به ایجاد و بكارگیری روشهای موثر مهندسی ارزش در  پروژه‌هایی هستند كه با سرمایه‌ای بیش از یك میلیون دلار انجام می‌گیرد. به طور کلی مهندسی ارزش به  عنوان یک ابزار مدیریتی می تواند منجر به نتایج ذیل شود :

1.  پایین آوردن هزینه تولید

2.  به حداقل رساندن پیچیدگی های تولید

3.  کم کردن زمان تولید

4. استفاده از اندیشه ها و خلاقیتها

5.  تامین کامل نیازهای مشتری و افزایش رضایت آنها

6.  افزایش رضایت و انگیزه همکاران به واسطه افزایش سطح عملکرد آنها

7.  بهینه کردن فرایند های کاری

8.  کاهش مخارج سرمایه گذاری

9. ارتقاء یا ثبات کیفیت ( نه کاهش هزینه به قیمت کاهش کیفی)

10. افزایش سهم بازار و حصول اطمینان برای سود آوری

11. افزایش توان رقابت در بازار.

در دیدگاه مهندسی ارزش، کم کردن هزینه ها به تنهایی مد نظر نیست ، بلکه یک تلاش کلی در جهت افزایش ارزش محصول یا خدمت با توجه دقیق به کارکردهای آن مد نظر می باشد. از نقطه نظر مهندسی ارزش، کاهش هزینه ای که مترادف با قربانی کردن کارکردهای مورد نیاز و در نهایت کیفیت باشد ، کاهش هزینه خوانده نمی شود .